تأثیر پلیمر سوپرجاذب بر رشد و عملکرد گیاه خیار گلخانه‌ای تحت شرایط کم‌آبیاری
مقاله ۶، دوره ۵، شماره ۲، پاییز و زمستان ۱۳۹۴
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
نویسندگان
محسن افاضاتی ؛ محسن ایران دوست ؛ عباس رضایی استخروییه
۱کارشناسی ارشد آبیاری و زهکشی، گروه مهندسی آب، دانشکدۀ فنی و کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرمان، کرمان، ایران
۲استادیار گروه مهندسی آب، دانشکدۀ فنی و کشاورزی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان، کرمان، ایران
۳استادیار گروه مهندسی آب، دانشکدۀ کشاورزی، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان، ایران
چکیده
در این پژوهش تأثیر سوپرجاذب بر عملکرد و کارایی مصرف آب خیار ، در گلخانه و شرایط کم‌آبیاری بررسی شده است.
کشت گیاه در گلدان‌های پلاستیکی انجام و آبیاری توسط قطره‌چکان‌های با دبی چهار لیتر در ساعت انجام گرفته است.
سه ارتفاع آب آبیاری (۱۰ میلی‌متر در شبانه‌روز (آبیاری کامل)، ۳/۸ و ۲/۶ میلی‌متر در شبانه‌روز (کم‌آبیاری)) به‌عنوان فاکتور اصلی و چهار سطح سوپرجاذب (صفر، ۰.۲، ۰.۴ و ۰.۴ درصد وزن خاک گلدان) به‌عنوان فاکتور فرعی انتخاب شد.
طرح به‌صورت اسپلیت‌پلات در قالب بلوک کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. در این طرح صفات ارتفاع بوته، قطر ساقه، محتوای کلروفیل، طول، قطر و وزن میوه، طول و وزن ریشه و عملکرد و کارایی مصرف آب، ارزیابی شد.
نتایج نشان داد کم‌آبیاری بر تمام صفات، جز قطر ساقه، تأثیر معنی‌داری داشت. اثر سوپرجاذب و اثر متقابل کم‌آبیاری با سوپرجاذب برای همۀ صفات، به‌جز قطر ساقه معنی‌دار بود.
بیشترین عملکرد میوه (۱/۳۸۱۸ گرم در هر بوته) به گیاهان تحت تیمار آبیاری کامل و ۰.۴ درصد سوپرجاذب اختصاص یافت.
بیشترین کارایی مصرف آب (۹۵/۱۴ کیلوگرم در هر مترمکعب) در گیاهان تحت تیمار ۲/۶ میلی‌متر آب آبیاری در شبانه‌روز و ۰.۴ درصد سوپرجاذب حاصل شد.
