تأثیر سوپرجاذب ، بنتونیت و تنش خشکی بر صفات فیزیولوژیک و ویتامین ث کاهو در شرایط کشت گلخانه‌ای
اکرم ولی زاده قلعه بیگ ، سید حسین نعمتی، علی تهرانی‌فر، حجت امامی
گروه علوم باغبانی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
چکیده:
تنش آب بحران جهانی است که تهدیدی جدی برای کشاورزی محسوب می‌شود. پلیمر‌های سوپرجاذب با بهبود شرایط فیزیکی خاک، مانع از تنش‌های رطوبتی در مناطق خشک و نیمه‌خشک می‌گردند.
به منظور بررسی تأثیر دو نوع سوپرجاذب طبیعی ( بنتونیت ) و مصنوعی بر رشد کاهو، آزمایشی گلخانه‌ای به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار انجام شد و مقادیر دو نوع سوپرجاذب، هر یک در سه سطح (صفر، ۱۵/۰ و ۳/۰ درصد وزنی) و دو رژیم آبیاری (۶۰ و ۱۰۰ درصد ظرفیت زراعی)، مورد آزمایش قرار گرفت.
نتایج نشان داد که در تیمار ۱۰۰% ظرفیت زراعی، مقدار محتوای نسبی آب برگ، شاخص کلروفیل و هدایت روزنه‌ای نسبت به تیمار ۶۰% بیشتر بود.
مقدار نشت الکترولیت، ویتامین ث، مواد جامد محلول و کلروفیل b در سطح ۶۰% ظرفیت زراعی بیشتر بود. کاربرد ۳/۰ درصد وزنی بنتونیت به‌ترتیب سبب کاهش حدود ۷۴، ۱۹ و ۳۱ درصدی نشت الکترولیت، ویتامین ث و مواد جامد محلول و افزایش ۳، ۲، ۲۲ و ۸ درصدی محتوای نسبی آب، شاخص کلروفیل، هدایت روزنه‌ای و کلروفیل کل نسبت به شاهد شد.
در حالی که کاربرد ۳/۰ درصد وزنی سوپرجاذب به‌ترتیب کاهش ۲۸، ۱۸ و ۳۷ درصدی نشت الکترولیت، ویتامین ث و مواد جامد محلول و افزایش ۶، ۳۲، ۲۵ و ۴۲ درصدی محتوای نسبی آب، شاخص کلروفیل، هدایت روزنه‌ای و کلروفیل کل نسبت به تیمار شاهد شد.
این نتایج حاکی از آن است که توان بنتونیت در کاهش اثرهای منفی ناشی از تنش خشکی تا حدودی به‌اندازه سوپرجاذب مصنوعی می‌باشد.
SAP-kahoo