برهمکنش پلیمر سوپرجاذب و تکنیک آبیاری تکمیلی در افزایش عملکرد و بهرهوری آب آبیاری در کشت گندم دیم
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
نویسندگان
معین هادی email 1؛ سعید جلیلی۱؛ ابوالفضل مجنونی هریس۲؛ رضا دلیرحسننیا۳
۱دانشجوی کارشناسی ارشد آبیاری و زهکشی، گروه علوم و مهندسی آب دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
۲استادیار گروه علوم و مهندسی آب دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
۳دانشیار گروه علوم و مهندسی آب دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
تاریخ دریافت: ۲۴ اسفند ۱۳۹۵، تاریخ بازنگری: ۲۳ فروردین ۱۳۹۶، تاریخ پذیرش: ۱۳ اردیبهشت ۱۳۹۶
چکیده
پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر آبیاری تکمیلی و سوپرجاذب بر عملکرد، اجزای عملکرد و بهره وری مصرف آب گندم، در سال زراعی ۹۵-۱۳۹۴ در اراضی کشاورزی دانشگاه تبریز به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد.
تیمارهای آزمایش شامل آبیاری تکمیلی در سه سطح بدون آبیاری (I0)، تک آبیاری در خرداد (I1) و دو نوبت آبیاری در اردیبهشت و خرداد (I2) و مصرف سوپرجاذب در سه سطح ۰، ۵۰ و ۱۰۰ کیلوگرم بر هکتار (S0، S1 و S2) بود.
نتایج نشان داد آبیاری تکمیلی بر روی تمام صفات مورد مطالعه در سطح ۱ درصد معنی دار بود. اما اثر مصرف سوپرجاذب بر روی زیست توده غیرمعنی دار حاصل شد.
اثرات متقابل نیز بر دانه در خوشه، عملکرد و بهره وری مصرف آب در سطح ۱ درصد و وزن هزار دانه و بهره وری اقتصادی در سطح ۵ درصد معنی دار بود.
بیشترین مقدار عملکرد و بهره وری مصرف آب به ترتیب به میزان ۴.۳۵ تن در هکتار و ۱.۲ کیلوگرم بر مترمکعب از تیمار S2I1 به دست آمد که عملکرد و بهره وری مصرف آب را نسبت به تیمار شاهد ب هترتیب بهمیزان ۲.۷۴ تن در هکتار و ۰.۶۶ کیلوگرم بر مترمکعب افزایش داد.
نتایج تحلیل اقتصادی نشان داد در کشت گندم به صورت دیم، مصرف سوپرجاذب بدون انجام آبیاری تکمیلی توجیه اقتصادی ندارد.
با در نظر گرفتن تحلیلهای اقتصادی، تیمار S0I1با افزایش ۱۳۴.۸ درصدی عملکرد و ۹۴.۴ درصدی بهره وری مصرف آب نسبت به تیمار شاهد بهترین شرایط را دارد.
بیشترین مقدار بهره وری آب آبیاری (۳.۵۱ کیلوگرم بر مترمکعب) از تیمار S1I1 حاصل گردید.
SAP Gandom