اندازه‌گیری قدرت نَم‌کِشی سوپر جاذب

ظرفیت نم‌کِشی (Wicking)، معیاری از توانایی سوپر جاذب در جذب غیرمستقیم آب (رطوبت مستقیم یا نَم) در زمان معین است که با این روش سنجیده می‌شود.

۵/۰±۵۰ میلی‌گرم نمونه (با اندازه ذرات مورد نظر که معمولاً ریز است)، را در یک کاغذ صافی واتمن شماره ۵۴ که شیاردار کرده و به شکل مخروط درآورده‌اند، می‌ریزند و با ضربه‌های ملایم، به انتهای نوک مخروط می‌رانند.

آنگاه نوک مخروط را درون ظرف پتری به قطر ۹ سانتیمتر حاوی ۲۵ میلی‌لیتر آب، به مدت ۶۰ ثانیه قرار می‌دهند. آب در تمام طول کاغذ بالا می‌رود.

آب اضافی را با تماس دادن نوک مخروط با کاغذ صافی‌ای که خود بر روی یک حوله جاذب آب قرار دارد، به مدت ۶۰ ثانیه می‌گیرند.

وزن کاغذ مرطوب حاوی ژل متورم و نیز کاغذی مشابه اما فاقد نمونه را که با همین روش مرطوب شده است را اندازه می‌گیرند و از هم کم می‌کنند تا وزن ژل متورم، و از آنجا جذب آب توسط نمونه از طریق نم‌کشی، برحسب g/g محاسبه شود.

هر آزمون چهار بار تکرار و میانگین آن‌ها به عنوان قدرت نم‌کشی ثبت می‌شود.

منبع IranSAP