آبگیری ماست با استفاده از غشای تراوا و هیدروژل ابر جاذب آکریلی ( سوپر جاذب )
نویسندگان: علی احمدپور , عبدالمجید مسکوکی , مسعود رضائی ,
چکیده
فرآیندهای معمول آبگیری از مواد غذایی از جمله روش های حرارتی، اثرات نامطلوبی مانند تخریب پروتئین ها، ترکیبات آروماتیک و مواد رنگی را در پی دارند.
علاوه بر این، معضلات خاص فنی و مصرف بالای انرژی نیز در این گونه روش ها موجود می باشد. به همین دلیل فرآیندهای تغلیظ و آبگیری از مواد غذایی به سمت شیوه های غیر حرارتی یا کاهش اثرات حرارتی سوق داده می شوند.
سوپرجاذب ها ، شبکه پلیمری به شدت آبدوستی می‌باشند که صدها برابر وزن خود آب و مایعات آبی را جذب و در ساختمان خود نگه می‌دارند.این مواد زیرگرو‌هی از خانواده هیدروژل ها هستند که پس از جذب آب به حالت ژل در می‌آیند.
در پژوهش حاضر، امکان آبگیری از ماست توسط این مواد جاذب برای اولین بار مورد بررسی قرار گرفت.
در آزمایشات به عمل آمده، اثرات وجود سوپر جاذب ، نوع بستر (افقی و عمودی) و زمان در روش معمول تغلیظ ماست (استفاده از غشای تراوا) مورد مطالعه قرار گرفتند.
درصد ماده خشک باقیمانده و میزان مواد جامد محلول در کلیه نمونه های آبگیری شده در زمان های مختلف اندازه گیری و تا مدت ۱۸۰ دقیقه تعقیب گردید.
نتایج حاصله پس از تجزیه و تحلیل آماری نشان دادند که استفاده از سوپرجاذب پلیمری می‌تواند زمان آبگیری را به کمتر از یک‌سوم کاهش دهد.
از سوی دیگر، در یک مدت زمان مشخص، استفاده از سوپر جاذب در یک بستر پهن موجب افزایش بیش از ۷۰ درصد ماده خشک ماست نسبت به روش فعلی (بدون سوپرجاذب و بستر عمودی) می‌گردد.
نتایج تحقیق به عمل آمده، استفاده از سوپرجاذب پلیمری پایه آکریلی را به عنوان یک ماده شدیداً آبدوست در آبگیری غیرحرارتی بسیاری از مواد غذایی پیشنهاد می نماید.
