تأثیر اندازه های مختلف ذرات یک پلیمر سوپر جاذب بر ظرفیت نگهداشت آب در دو خاک با بافتهای مختلف

مهندسی زراعی (مجله علمی کشاورزی)، جلد ۳۶ شماره ۱، تابستان ۱

عاطفه دشت بزرگ ۱*، غلامعباس صیاد ۲ ، ایرج کاظمینژاد ۳ ، موسی مسگرباشی ۴

*- نویسنده مسئول: دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه خاکشناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز
(atefeh.dashtbozorg@yahoo.com)
-۲ استادیار گروه خاکشناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز
-۳ دانشیار گروه فیزیک، دانشکده علوم، دانشگاه شهید چمران اهواز
۴– دانشیار گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شهید چمران اهواز

چکیده

پلیمرهای سوپر جاذب  قابلیت جذب مقادیر زیادی آب و مواد غذایی را دارند و افزون بر تأمین بهینه آب مصرفی گیاهان، هدرروی آب از طریق تبخیر و آبشویی نیز در آنها بسیار کم است.

یکی از راهکارهای افزایش بازده آبیاری و استفاده بهینه از بارندگی در مناطق خشک و نیمه خشک استفاده از پلیمرهای  سوپر جاذب  است.

به منظور مقایسه اندازه های مختلف ذرات یک پلیمر  سوپر جاذب  بر ظرفیت نگهداشت آب خاک،

آزمایشی به صورت فاکتوریل سه عاملی در قالب طرح کاملا تصادفی با ۷ تیمار ماده جاذب آب (شاهد (بدون اعمال ماده جاذب آب)

و  سوپر جاذب  ۳ میلیمتر هرکدام به میزان ۲ گرم /۴- ۴/ ۲ و ۷۵ -۳/۴ ،۱- ۲ ،۰/۵- ۱ ،۰/۲۵- ۰/۵ ،۰/۲۱-۰/ در ۶ اندازه ( ۲۵ A طراوت ۲۰۰ در کیلوگرم خاک)

درسه تکرار در دو بافت شنیلومی و لومی رسی انجام شد.

سپس مقدار آب خاک برای هر تیمار ۵ و ۱۵ بار اندازه گیری و منحنی های رطوبتی هر خاک به طور جداگانه رسم ،۳ ،۱ ،۰/۵ ،۰/۳ ،۰/۱ ، در مکش های ۰ گردید.

نتایج نشان داد

که بین دو بافت خاک و تیمارها در مکش های مختلف و همچنین اثر متقابل این عوامل با هم ۱ میلیمتری – اختلاف معنی دار آماری در سطح ۱ درصد وجود دارد.

همچنین نتایج نشان داد

که پلیمر سوپر جاذب ۲ نسبت به سایر تیمارها باعث افزایش قابل توجهی در ظرفیت نگهداری آب خاک به خصوص در بافت سبک گردید.