بررسی تاثیر پلیمرهای سوپرجاذب بر میزان آب مصرفی و ویژگی های گیاهان مرتعی تحت تنش خشکی
فرنوش محمدی – گروه احیا مناطق خشک وکوهستانی، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران
نفیسه روح الهی کشتلی – گروه احیا مناطق خشک وکوهستانی، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران
مهسا جمور – گروه مرتع وآبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی ،دانشگاه ملایر
چکیده مقاله:
سوپرجاذب ها یکی از ترکیبات شیمیایی هستند که جهت افزایش کارایی استفاده از آب در شرایط خشک استفاده شده و از مشتقات مواد نفتی ساخته می شود.
در کشاورزی هیدروژل ها به عنوان مواد جاذب رطوبت که توانایی جذب و نگهداری آب تا حدود ۴۰۰ گرم به ازای هر گرم وزن خود را دارند به کار میروند.
در اثر خشک شدن محیط، آب داخل پلیمر به تدریج تخلیه می شود و بدین ترتیب خاک به مدت طولانی و بدون نیاز به آبیاری مجدد، مرطوب میماند.
این مطالعه تاثیر سوپرجاذب را بر تغییر ویژگی های فیزیولوژیکی و مورفولوژیکی گیاهان مرتعی و همچنین مقدار نگهداشت رطوبت گیاه ومیزان آب مصرفی گیاهان میپردازد.
روش مورداستفاده در تدوین مطالعه حاضر کتابخانه ای است.
بدین گونه که مطالعات محققان مختلف در زمینه سوپر جاذب ها از جمله A200 مطالعه گردید و پس از جمع بندی مطالعات مختلف مرتبط، کار حاضر گردآوری شد.
نتایج تحقیقات مختلف نشان می دهد که سوپرجاذب ها باعث افزایش قدرت نگهداشت آب شده و میزان نیاز به آب مصرفی کاهش مییابد و همچنین عملکرد گیاه را به طور چشمگیری افزایش میدهد.
کلیدواژه‌ها:
هیدروژل، فیزیولوژیکی، مورفولوژیکی، سوپرجاذب
ICSE01_280_8059381